Se somos bos coa vida, se sabemos construírmos
historias polo camiño, a vida non nos abandonará, pero se non lle contamos
historias á vida, esta destruiranos. Vivir é entón un acto de amor coa vida,
conseguirmos mantela sempre expectante xa que a cada momento temos que
asombrala coas nosas decisións cabais, seica cos nosos amores inevitables, e
coas nosas xustas decisións.
Xa Sartre e outros se xuntaban para
preguntarse para que serve a literatura e a vida. Para que serve contar
historias? Á princesa das mil e unha noites valeulle exactamente para salvar a
vida. A historia dicía que o rei Shariar, en completo despeito pola
infidelidade da súa muller cun dos seus escravos, decidiu que cada noite se
deitaría cunha rapaza e mataríaa antes de saír o sol, para evitar novas traizóns.
O que non sabía o rei é que aquela tan fermosa Scherezade sabía 1001 contos que
foi tecendo un con outro até conseguir a súa propia confianza.
Paréceme unha metáfora preciosa. Igual iso, a
literatura nos vale para salvar a vida.
Comentarios
Publicar un comentario