Viaxei na soidade que merezo. De noite, cruzando un país alleo.
Estiven con xente, como estou sempre. Subín e case non recoñecín a miña casa só despois dun feixe de días. Estaba seguro de que hoxe tería fame. E sono, e ganas de todo á vez. Deiteime a ler e púxenme a escribir. Son pésimo escribindo pero como lector son só bastante malo. Psicodelia de domingo á noite. Abrazarse a un mesmo. Unha manta máis.
O frío. O frío que fai pensar. O frío que te fai esquecer de todo. O frío das túas mans, dos teus pés. Esquecidos.
Roxen as tripas, segue a psicodelia. A chuvia xa non deixa escoitar as bágoas. Outra manta. Arcadium din Riding Alone. Soñar só. Cando choro, choro. E cando río, río coma quen ten chorado moito.
Que veña o sono por nós. Ou o soño, coma un venres.
Estiven con xente, como estou sempre. Subín e case non recoñecín a miña casa só despois dun feixe de días. Estaba seguro de que hoxe tería fame. E sono, e ganas de todo á vez. Deiteime a ler e púxenme a escribir. Son pésimo escribindo pero como lector son só bastante malo. Psicodelia de domingo á noite. Abrazarse a un mesmo. Unha manta máis.
O frío. O frío que fai pensar. O frío que te fai esquecer de todo. O frío das túas mans, dos teus pés. Esquecidos.
Roxen as tripas, segue a psicodelia. A chuvia xa non deixa escoitar as bágoas. Outra manta. Arcadium din Riding Alone. Soñar só. Cando choro, choro. E cando río, río coma quen ten chorado moito.
Que veña o sono por nós. Ou o soño, coma un venres.
Dúas mantas para taparme a min e ao medo.
Comentarios
Publicar un comentario