Saltar ao contido principal

Á casa


Non sei se teño máis sede esta mañá pola leve resaca ou polo exceso de bicos no soño que me envolveu toda a noite. Onte A Coruña pareceume un pouco o París de Balzac, “unha leira inmensa abaneada por unha tempestade de intereses baixo a que se arremuíña unha ceifa de homes que a morte sega máis a miúdo que xalundes e que sempre volven agromar igual de mestos; cos rostros retortos, desfigurados, revendo por todos os poros o espírito, os desexos, os velenos que preñan os seus cerebros”. Incluso un rapaz duns 10 anos me pediu máis galletas en galego. Vinlle xestos doces untándoas co tomate e cortando a mozzarella.

Hoxe enredei de máis na ducha con boa música e auga fría, algo bastante inaudito en min. A boa música. A auga fría, malia que é moi raro, algunha vez si. Hai algún raio de sol entre nubacholos enriba da serra e a miña máxima preocupación é que farei de comer estes días polas festas que non celebramos. Hoxe dáme igual, mañá espero non ter moita fame despois dos vermús e por San Roque pois igual unhas boas costeletas ou un entrecosto para homenaxearnos. Merda, entrecosto imos cear hoxe. Bah, de aquí ao 16, con dúas noites polo medio nas que espero verte xa seguro que se me esqueceu. Van ser unhas noites nas que, coma antes, tratarei de empezar coma unha personaxe de Kaurismaki, bebendo estritamente cervexa, e acabarei coma el, mandando bicos coas mans e unha mazadura nunha perna de facer o fato nos coches eléctricos.

Acábome de lembrar que teño que fregar toda a cacharrada de onte e deume un baixón tremendo. Por riba pícame moito a orella esquerda, o ombreiro esquerdo, o cóbado esquerdo e o xeonllo esquerdo. Durmín sobre da dereita e o mosquito tiña fame. Pensei en deixar todo para fregar despois de xantar pero o que máis me apetecía era chamar a Miki para tomar unhas cañas, xogar uns xadreces e comer algo no Cotá. Tamén se apuntan Patillas e Fernando. Patillas xadrez non, poñerá a música e cambiaremos un libro. Fernando estará con Patillas. Agora si que a liei. Que libro lle levo a Patillas? Algo de Ten Years After con ben watios, vou fregar e xa se me ocorrerá. “I'm going home”. 

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

partida pendente

Hoxe está sendo un día estraño, ou está acabando de ser, 10% día / 90% noite. Pasei moito tempo para esta frase. 100% noite. Había xa un par de semanas que non vía a Miqui, ao irse de vacacións coa nena grande, a nena pequena e na espera de alguén máis, :D , hoxe xa se facía un pouco obrigado. Tres rápidas ao xadrez, dous cafés con xeo e apareceu ela polo Jazz, moi innecesariamente: ─Cóbrame aí o café do de Meira. ─Ten pago ─mentira válida, eficiente, óptima pola parte de Miqui. ─Deixa, Miqui, e cóbrame a min todo. Bota un Black Label para ti, outro para min e coloca para a seguinte, saes ti ─excedín en cortesía e enchedura de peito. Notei que ela me miraba revirado pero asumía de xeito diplomático a invitación. Colleu o Progreso e pasou a sentarse ao lado do curruncho onde acaba a barra e onde sempre se xoga ao xadrez. Soaba Donovan e iso envolvía a cousa semi-tensa, afrouxada polos acordes suaves do escocés. Miqui abriu coa de Larsen para fianchetar axiña. A min non me gustou pero ...
Publicar un comentario
Ler máis

Soños 6-12-2016: Adestramento co Meira e feira de produtos da terra

Esta noite é a clásica de que espertas ás 5 da mañá coma quen xa durmiu todo o que tiña que durmir. Lémbrome dos soños ata ese espertar, e logo erguinme ás 8 con outros tres ou catro soños máis breves, dos que non vou dar conta porque son bastante irrelevantes e non aportan nada aquí (aínda que a min si que me aportan o durmir xenial). Os argumentos centrais dos soños desta noite son, por unha banda, un adestramento na Lomba co Meira FC no que había moita tensión entre nós e unha feira de produtos da terra cun final moi de ficción e duro. Comezo polo primeiro. Estabamos adestrando unha noite na Lomba, e logo duns exercicios comezamos unha pachanga entre nós. O campo estaba bastante embarrado, as cousas non saían e custaba moverse. Habíamos moita xente alí, todos vestidos de escuro, e eu a moita xente non a coñecía, incluso había xente de Pol, da Pontenova e doutros países. Eu estaba bastante fóra de forma e xogando de medio centro non daba feito, polo que pedín irme para a porter...
Publicar un comentario
Ler máis

Soños 22-11-2016 (Concertos)

1-(Foi o soño máis longo e do que case me esquezo, e si, tal e como indicaba a opción 3 da pizarra, sobre Concertos!) Era un concerto dun rapaz multiinstrumentista que fisicamente se parecía moito a Yonlu pero máis rockeiro, con pendentes e roupa de coiro, con orixes en Meira pero que tiveran que marchar fóra (non sei exactamente a onde), no que incluso o pai cantaba, e que tivo algún fallo de son. O rapaz semellaba ter definida claramente a súa homosexualidade, e ser a través da música un defensor, xa que no concerto abundaban rapaces de entre 14 e 18 anos, vestidos de rockeiros, collidos da man, bicándose... etc. O concerto era espectacular, facíase en varios sitios arredor da igrexa. Comezaba na praza do convento, co seu posto no centro da praza e proxeccións xigantes sobre a cara traseira lateral alta da igrexa (a do campanario). As proxeccións eran impresionantes, en 3D xeniais. Logo de bastante concerto, pasaba a unha fase de cancións máis paradas onde se poñía na praza pequena ...
Publicar un comentario
Ler máis