Saltar ao contido principal

05-05: Outra vez aeroportos

Ultimamente estame pasando algo cos soños que normalmente non me pasaba, e é que se me arrexuntan tanto que esquezo moitísimas partes e só me esperto lembrándome un pouco do argumento central.

O mércores movín eu só todo o que tiñamos nun conxelador cara outro, para deixalo baleiro e limpalo, e onte proceso inverso para deixar todo no conxelador limpo (e despois limpar o que queda baleiro). Ocupoume practicamente as dúas mañás porque son aínda ben quilos. Teño moitas maniotas nos brazos e creo que iso influíu en que un dos soños que tiven fose sobre unha preparación para unha viaxe a recunchos perdidos de Asia que iamos facer un grupo de amigos xunto a xente que coñeceriamos na preparación, que duraba uns días. Teño dor nos antebrazos aínda agora, facendo a forza de teclear. Non me apetece escribir. O soño veu bastante ao caso. Neses adestramentos tiñamos tamén unha parte vinculada a saber relacionarse e a manter a calma en momentos de tensión, semellante a estas novas “atraccións” que están agora moi de moda, das que falamos onte mentres tomabamos algo e probabamos as tapas de concurso de Meira. Son unha especie de casas pechadas onde tés que ir facendo probas de intelixencia e coordinación entre membros dun grupo ou parella para conseguir que se abra a saída. Agora lembro tamén que o destino seguramente fose Asia porque hai uns días estiven vendo con un amigo fotos e vídeos da viaxe que fixo a andar de mochileiros coa súa panda polo interior do Xapón. Todo vai cadrando.

Antes de coller o avión paramos nun posto de venda de cousas usadas: libros, fotos, paraugas, roupa, elementos de adorno, de cociña. Había de todo. Gustábanme moitas das cousas pero non podía levalas porque ía co sitio xusto. Aínda así quixen coller un par de libros, unha pulseira de coiro e unha especie de navalla multiusos coa bandeira da URSS. Xa estaban agardando por min para facer o embarque e fun algo con présa. Non tiña a carteira coa documentación. Perdéraa ao pagar no posto aquel. Fun até alí e tíñanma gardada. Espertei con tranquilidade.

Comentarios

Publicacións populares deste blog

partida pendente

Hoxe está sendo un día estraño, ou está acabando de ser, 10% día / 90% noite. Pasei moito tempo para esta frase. 100% noite. Había xa un par de semanas que non vía a Miqui, ao irse de vacacións coa nena grande, a nena pequena e na espera de alguén máis, :D , hoxe xa se facía un pouco obrigado. Tres rápidas ao xadrez, dous cafés con xeo e apareceu ela polo Jazz, moi innecesariamente: ─Cóbrame aí o café do de Meira. ─Ten pago ─mentira válida, eficiente, óptima pola parte de Miqui. ─Deixa, Miqui, e cóbrame a min todo. Bota un Black Label para ti, outro para min e coloca para a seguinte, saes ti ─excedín en cortesía e enchedura de peito. Notei que ela me miraba revirado pero asumía de xeito diplomático a invitación. Colleu o Progreso e pasou a sentarse ao lado do curruncho onde acaba a barra e onde sempre se xoga ao xadrez. Soaba Donovan e iso envolvía a cousa semi-tensa, afrouxada polos acordes suaves do escocés. Miqui abriu coa de Larsen para fianchetar axiña. A min non me gustou pero ...

Soños 6-12-2016: Adestramento co Meira e feira de produtos da terra

Esta noite é a clásica de que espertas ás 5 da mañá coma quen xa durmiu todo o que tiña que durmir. Lémbrome dos soños ata ese espertar, e logo erguinme ás 8 con outros tres ou catro soños máis breves, dos que non vou dar conta porque son bastante irrelevantes e non aportan nada aquí (aínda que a min si que me aportan o durmir xenial). Os argumentos centrais dos soños desta noite son, por unha banda, un adestramento na Lomba co Meira FC no que había moita tensión entre nós e unha feira de produtos da terra cun final moi de ficción e duro. Comezo polo primeiro. Estabamos adestrando unha noite na Lomba, e logo duns exercicios comezamos unha pachanga entre nós. O campo estaba bastante embarrado, as cousas non saían e custaba moverse. Habíamos moita xente alí, todos vestidos de escuro, e eu a moita xente non a coñecía, incluso había xente de Pol, da Pontenova e doutros países. Eu estaba bastante fóra de forma e xogando de medio centro non daba feito, polo que pedín irme para a porter...

Soños 22-11-2016 (Concertos)

1-(Foi o soño máis longo e do que case me esquezo, e si, tal e como indicaba a opción 3 da pizarra, sobre Concertos!) Era un concerto dun rapaz multiinstrumentista que fisicamente se parecía moito a Yonlu pero máis rockeiro, con pendentes e roupa de coiro, con orixes en Meira pero que tiveran que marchar fóra (non sei exactamente a onde), no que incluso o pai cantaba, e que tivo algún fallo de son. O rapaz semellaba ter definida claramente a súa homosexualidade, e ser a través da música un defensor, xa que no concerto abundaban rapaces de entre 14 e 18 anos, vestidos de rockeiros, collidos da man, bicándose... etc. O concerto era espectacular, facíase en varios sitios arredor da igrexa. Comezaba na praza do convento, co seu posto no centro da praza e proxeccións xigantes sobre a cara traseira lateral alta da igrexa (a do campanario). As proxeccións eran impresionantes, en 3D xeniais. Logo de bastante concerto, pasaba a unha fase de cancións máis paradas onde se poñía na praza pequena ...